سال نو مبارک

عـیدشـد سـاقی بیـا در گــردش آور جـام را ـ پشت پا زن دور چرخ و گردش ایام را

سین ساغر بس بود ای یار ما را روز عـید ـ گو نباشد هفت سین، رندان دردآشام را

خلق را بر لب حدیث جامه‌ی نو هست و من ـ از شراب کهنه می‌خواهم لبالب جام را

هـر کسـی شکر نهد بر خـوان وبر‌خـواند دعا ـ من ز لعل شکرینت طالبم دشنام را

هر کسی را سیم و دانه‌ی گندم به دست ـ مایلم من دانه‌ی خال تو سیم اندام را

سیر بر خوان است مردم را و من از عمر سیر ـ بی دلارامی که برده‌ست از دلم آرام را

پسته و بادام، نقل روز نـوروز است و من ـ با لب و چشمت نخواهم پسته و بادام را

عود اندر عید می‌سوزد و من نالان چوعود ـ بی بتی کز خال هندو، ره زند اسلام را

یکدگر را خلق می‌بوسند‌و من زین غم هلاک ـ کزچه بوسد دیگری‌ آن شوخ شیرینکام را؟

سرکه بر دستار خوان خلق و همچون سرکه ـ دوست میکند با ما ترش، ‌رنگین رخ گلفام را

                                                                                                    <<قاآنی>>

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

نوروز بر نو دوستانم مبارک.